วันศุกร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

จากใจจริง

การที่จะได้การยอมรับจากผุ้อื่นนั้นมันช่างลำบากจริงๆ
การที่เรายอมรับความจริงในใจ เปิดอกยอมรับ มันกลับทำให้ผมมีความทุกข์ และขาดความเชื่อถือ
จากผู้อื่น ไม่กล้าแม้แต่สบตา ถึงสบตา ในแววตาข้างในก็มีมันไม่จริงใจต่อกัน ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออก
ไม่รู้ว่าจะได้รับโอกาส ในการแก้ตัวหรือเปล่า
คงเป็นไปได้ยากที่ผมจะได้รับความเชื่อถือกลับมาอีกครั้ง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ในแววตา
ข้างใน เฮอ... บรรยายไม่ถูก คงต้องอยู่กับเวลาให้มากกว่านี้ คงทำให้ผมดีขึ้น ... ตอนนี้ก็ดืกแล้ว
ขอเวลาพักกายและใจสักคืนแล้วพรุ่งนี้ก็ว่ากันใหม่
ตอนนี้ผมท่องอยู่คำเดียวว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดวะ...
เฮอ.....เหนื่อยใจ

ท.ทหารอดทน

จูมง